Daisy Hochberg von Pless Taniec na wulkanie

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

pozdrów Seidela ode mnie i podziękuj mu za wiadomości...
Seidel, który był niestrudzony w pomaganiu mi, docenił tę miłą uwagę. Istotnie niczym się
tak chętnie i z ogromnym zaangażowaniem nie zajmował, jak brytyjskimi jeńcami. Zawsze
odkrywałam, że ludzie, którzy głośno wyrażali histeryczną nienawiść, byli albo pisarzami w
nieodpowiedzialnych gazetach, starymi pokojówkami, które były bezpieczne lub
mężczyznami na ciepłych posadkach poza linią frontu. Zwykłam dostawać czarujące listy od
jeńców, wielu z nich znałam jedynie z imienia bądz spotkałam zaledwie raz. Kiedy tylko
dowiedziałam się o jakiś jeńcach, natychmiast do nich pisałam pogodne listy, pytając między
innymi czy czegoś nie potrzebują.
To straszne myśleć o wojnie we Włoszech. Każdy, kto widział nowoczesną bitwę, musi
wzdrygać się, kiedy myśli o tym wszystkim, co może dziać się w Mediolanie czy Ferrarze, a
nawet być może w Wenecji. Jaki-miż idiotami są ludzie, którzy pozwolili, żeby tak niewielu
wpędziło tak wielu w nędzę. Sonnino, Tittoni, Salandra, D'Annunzio* oraz grupka generałów
zadecydowała o losie Włoch. Ludzie w Anglii oczywiście będą zado-
' Giorgio Sidney Sonnino (1847-1922) polityk włoski, minister spraw zagranicznych w
1.1914-1919, premier. W marcu 1915 r. prowadził rokowa-
308
Byłam tak zadowolona i szczęśliwa w tym pociągu! Byłam siostrą odpowiedzialną za wagon
operacyjny i osiem innych wagonów oraz wszystkich osiemdziesięciu pacjentów. Wojna i
próba uwolnienia ich od bólu pozwalały mi
zapomnieć o moim własnym. Daisy przed pociągiem-szpitalem, obok niej prof. von Kuester.
,>
309
woleni, że udało im się kupić Włochy, ale król Jerzy będzie czuł zapewne niesmak, gdy
przyjdzie mu pocałować Wiktora Emanuela!*
Byłam chora z bezczynności i zastanawiałam się, czy książę Ludwig Ferdynand bawarski nie
chciałby mieć mnie w jednym ze swoich szpitali w Monachium. Kuzyn śp. króla Bawarii jest
z zawodu doktorem medycyny po przejściu na emeryturę z kawalerii, został inspektorem
usług medycznych w bawarskiej armii.
Pań, które pragnęły pracować jako pielęgniarki, i którym obiecano zatrudnienie w tym
zawodzie, było wiele. Musiałabym chyba czekać wieki lub narazić księcia Ludwiga
Ferdynanda na nieprzyjemności z powodu zatrudnienia pruskiej obywatelki przed
obywatelkami Bawarii. Nigdy nie było miłości pomiędzy Bawarią i Prusami. Wiem, że tak
jak Hans, wielu sądziło, iż już tam w Partenkirchen nie powinnam nic robić, tylko siedzieć. A
ja chciałam pracować... pracować... pracować...
Nie chciałam też, aby traktowano mnie jak jawnego przestępcę", co w Anglii nazywa się
warunkowym zwolnieniem". Otrzymując specjalne pozwolenie pojechałam na bierzmowanie
syna oraz do mojego własnego
�%� f&* rb-
nią z aliantami. Ich wynikiem było podpisanie w Londynie 26 kwietnia tajnego układu
sojuszniczego, który przewidywał włączenie się Włoch do wojny w ciągu miesiąca, w zamian
za korzyści terytorialne. Tommaso Titto-ni (1855 Rzym-1931) włoski polityk, minister
spraw zagranicznych w 1. 1903-1905 i 1906-1909. W 1902 r. został członkiem senatu, a w
roku następnym ministrem spraw zagranicznych. Urząd ten pełnił z przerwą, podczas której
był ambasadorem w Wielkiej Brytanii. Antonio Salandra (1853-1931) profesor prawa
administracyjnego, polityk włoski, premier rządu w 1. 1914-1916. W czerwcu 1914 r. wysłał
do Romanii 100 tyś. ludzi na pacyfikację w związku ze strajkiem generalnym. W
pazdzierniku padły słynne słowa Salandry, że Włochy w wojnie będą się kierowały świętym
egoizmem". Gabriele D'Annunzio (1863-1938) włoski poeta, powieściopisarz i dramaturg.
Piewca mocarstwowości włoskiej. Znany z brawurowych wyczynów w lotnictwie podczas
pierwszej wojny światowej. W 1919 r. samowolnie okupował Fiume.
* Wiktor Emanuel III (1869-1947) król Włoch w latach 1900-1946. Nie był postacią
wybitną. Był osobą zimną i wyrachowaną. Intersował się wojskiem i numizmatyką. Nie lubił
Watykanu i Niemców. Ponieważ był niskiego wzrostu, nie lubił się fotografować w otoczeniu
ludzi wysokich. Dzięki małżeństwu z Heleną, córką księcia czarnogórskiego Nikity, zbliżył
się d� panującego dworu rosyjskiego.
310
domu w Książu, gdzie pokornie czekałam w nadziei, że wezwą mnie do mojego zamku w
Pszczynie. Najbardziej jednak byłam zagniewana tym, że 0ioje listy były systematycznie
cenzurowane. Kiedy ocenzurowali moje telegramy do Hansa, było to więcej, niż mogłam
znieść i zatelegrafowałam do naczelnego generała w sztabie, a także napisałam do hrabiego
Schonbor-na błagając o przeprowadzenie dochodzenia.
Gdybym odniosła sukces, znajdując pracę w Monachium, prawdopodobnie zostałabym tam
całą wojnę. Niestety, tak się nie stało. Mój stary przyjaciel ze szpitala Tempelhof, profesor
baron von Kuester, dowodził wojskowym pociągiem sanitarnym. Napisałam zatem do niego,
prosząc, aby dał mi pracę pielęgniarki u siebie, ale tylko pod takim warunkiem, że będzie to
możliwe oraz zaprosiłam go do Książa. Jego odpowiedz dała mi dużo satysfakcji.
,
Halle (Saale), 21 czerwca, 1915 ......'.,
U dziękuję za Lponi mitu List 2. 31 moia. 7975. Js.st.arn szczęsLuau, %7łL (vvaiza (vvysokośa
tak się mną intE.iz.suJE. i bozujoLa dzizUy ze. sobą tę szonzazną żyazliuroić, któia
zamieszkuje. vj LPani stiau..
ćyV\ialLm. tę laskę oLrs&iwować oiyginaLną, fnzskonującą i hoświęcają-aą się tniLoić
^Waize.! ^Wu�akoiai (niż mówiąc już o hozwrięceniu. M/KiizE/ (Dio/m naizum latmumj.
\Jtn. hięknu olnaz zoiAaniz vj moiz./' hamiąćl na iziztę, moiLqo żyda. ^Jiuano outobu go
zahomnUć. _/a glęiroka, hiaw-aziura hoitatua. iamaiutanki, któia laamo oauiiająa hizujacizla i
ano-ąa, za j^ynu od. stawia labiz niiiienU hamocu L uazunienU innych izezę-iliarumi, nis-
itshj, bizudaiza lię IZOOKO.
Lpizeh.ia.izam, %7łL mówię tak otwaiels., OLE. ixr tamtym momsnds. nU mu-ilaitm o kiiężne.!
tuzezuńiKtej, aiL o uoitize. J^OLOJ, któia już fciaaowata ZL itaiiim hiofAioizm. uon J\uL.
$Aviem. tu Jsfnh^Uiaj: C*>ZCZE.IK dziękuję
Waizf.! ^-Wuiokoid za miłz zahwizzniz ikiziowanz aa tnnis., abym fwzy-JEckaA na izaen
aziai do ćSzazawna z aiyitsntem di. J^soas.. J3ędziany baidzo zadouroUni mogąc to uczynić,
OLE vjhis.ua ta^aiaj-icznis. zahyta-my, czy będzie to dla. disbis., \Pani, odhowifdnie.
jyizuiąć. nas. t&iaz. J\U-dy ihotkamu się, będzi&ny mogli, ^Waiza ^Wusokoia, omówić
izazzgóły na tsmat ttiaay w hociągu ionitainym. d\óixmiL%7ł cizhlo dziękuję za miLs.
giatulacjL z okazji otizymania hizezE. mnie. ^.sLaznztjo -J\izyża...
311
_L ujizLoma. hocalwiRarru. żtożonurni na durni, ar izczeuim oddaniu j (l/vaizLi' (Wuiokoiai
Ipoaaanij izuga.
l/-\or. di baion uon
Jakkolwiek, nie byłam zbyt lubiana, pewne obowiązki w Książu i jego sąsiedztwie nie mogły
być zaniedbane. Słyszałam na przykład, że szpital w Szczawnie nie funkcjonował tak
sprawnie, jakby należało oczekiwać, więc zdecydowałam się pojechać i zobaczyć to na
własne oczy. Mój mąż na początku uważał, że wojna nie potrwa długo i państwo powinno
zrobić wszystko co możliwe dla rannych.
Niestety, jego początkowe rozkazy dotyczące wydatków zostały odwołane na czas jakiś, co
spowodowało mnóstwo kłopotów.
22 czerwca 1915, Książ
Z powrotem w Książu. Tak przykro mówić do widzenia małej willi w Partenkirchen, gdzie
było nam przynajmniej przytulnie. Diuk Leopold i wszyscy członkowie bawarskich rodzin
książęcych i królewskich byli dla mnie bardzo serdecznie... Zanim opuściłam Partenkirchen
kąpałam się z małym Lexelem i była największa frajda na świecie. Maluch Bolko przyjechał
także pewnego dnia, ale nie kąpał się. [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Podstrony