Elizabeth Lowell Krajobrazy miĹoĹci

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

- Zamierzasz hodować rekiny? - spytał ze spokojem.
gnęła je. I nagle Cain zrozumiał. Jego ramię wystrzeliło do przodu i ujęło
- Chyba tylko one wyżyłyby w towarzystwie Packa.
druciany pałąk.
- Amator sushi, co?
-Zapomniałaś, że jestem zwierzęciem pociągowym? - spytał. - Ty masz
- Tylko takiego, co jeszcze rusza płetwami. To akwarium było pełne
tylko główkować nad tym, jak mnie wykorzystać.
przepięknych rybek... - westchnęła.
-Ja?
- Co się z nimi stało?
- Wiedziałem, że to do ciebie dotrze.
- Packowi zachciało się kąpieli.
Wyszedł na patio i wsypał piasek z wiaderka do pustego akwarium. Po�
Cain parsknął śmiechem.
tem wrócił do szopy i chwycił worek z piaskiem.
- Te rybki, którym udało się przeżyć, nie mogły otrząsnąć się z szoku -
- Poczekaj! - zawołała Shelley.
wyjaśniła Shelley. - Podarowałam je dzieciakowi z sąsiedztwa, opróżniłam
Cain obejrzał się.
akwarium i wepchnęłam je do szafy.
- Jak wsypiesz pełno piasku, będzie za ciężkie - ostrzegła go.
- Chcesz tam umieścić Dusia?
- Regał nie wytrzyma?
- W akwarium, nie w szafie. Za zimno tu dla niego.
- Ty nie doniesiesz.
Rozejrzała się w zamyśleniu po pokoju. Potem wskazała na północny
- Widać, że jesteś przyzwyczajona do życia w pojedynkę - stwierdził.
kąt sypialni, gdzie na masywnym regale leżały książki poświęcone sztuce.
- Co to ma znaczyć?
- Tam - zdecydowała. - Będzie mu ciepło, ale nie za gorąco. Nie chcia�
- Rozumujesz w kategoriach własnych możliwości.
łabym, żeby się biedaczek usmażył.
Omal się nie uśmiechnął, gdy zobaczył, jak Shelley marszczy czoło
- Pacek?
i usiłuje pojąć, o co mu chodzi.
-Duś.
- Podnieś akwarium - powiedział.
Przyciągnął Shelley do siebie i delikatnie objął ramionami.
- Nie ma mowy.
-Cain!...
- Właśnie to miałem na myśli.
- Przecież zgodziłaś się ze mną, że nie jesteśmy sobie obcy.
- Co takiego? - spytała.
- Ale nie tak blisko spokrewnieni, żeby się całować z byle okazji.
- Zdołałabyś jakoś wtaszczyć puste akwarium na regał.
- Jesteś tego pewna? - spytał muskając wargami jej usta. - Może spraw�
Shelley skinęła głową.
dzimy nasze drzewa genealogiczne?
- Pełne jest dla ciebie stanowczo za ciężkie - stwierdził. - Ale dla mnie
Zanim zdążyła zaprotestować bardziej stanowczo, wypuścił ją z objęć.
to pestka.
Jakby nigdy nic, podniósł nieporęczne, ciężkie akwarium i skierował się
- Chodzi ci o to, że jesteś ode mnie silniejszy? Też mi nowina!
w stronę regału.
- Chodzi mi o to, że nawet ci nie przyszło do głowy, że mógłby to zrobić
- Poczekaj! - powstrzymała go Shelley.
ktoś silniejszy.
Wyprzedziła go i zaczęła wyrzucać z regału książki.
- I co z tego?
- Gotowe. Sprawdz, czy się zmieści.
- To, że najwyrazniej nie masz na podorędziu mężczyzny do ciężkich
Cain podniósł akwarium i wsunął je na środkową półkę. U góry było
robót.
akurat tyle wolnego miejsca, by Shelley miała dostęp do wnętrza, ale tym
Shelley zawahała się, spojrzała w jego jasne, szare oczy, a potem odwró�
razem Pacek z pewnością nie zdołałby się w nim wykąpać. Ani do niego
ciła się bez słowa. Budziła w niej niepokój łatwość, z jaką wnikał w tajniki
dotrzeć.
jej życia.
- Idealnie - orzekła. - Teraz trochę piasku i kamieni.
- 37-
- 36-
" �
Nienajlepszy pomysł, pomyślała.
I jej myśli.
Ale sama w to nie wierzyła.
Nie była przyzwyczajona do towarzystwa ludzi, których obchodziło coś
Niebezpieczny pomysł..
więcej niż ich własne potrzeby. Nie wiedziała też, czy takie zainteresowanie
W to już uwierzyła. Przejęła się tym jednak mniej niż należało.
jej odpowiada. Cain stanowił niekontrolowany czynnik, mogący zamącić
Pospiesznie zwróciła wzrok w stronę łóżka. Niebieska powłoczka falo�
spokojny tok jej życia.
wała i wydymała się, zupełnie jak żywa.
Spokojny? zastanowiała się. Chyba raczej monotonny? Aż zbyt mono�
- Wężu, nie irytuj się! - pocieszyła go. - Zaraz wyjdziesz na wolność.
tonny.
Albo prawie.
Może właściwsze byłoby określenie nudny"? Brian bóg wie ile razy
Odwiązała węzeł po włóczki i chwyciła Dusia za szyję tuż pod różowo- [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Podstrony